Słowianie i Wikingowie - DRUŻYNA

FORT ESCAPE – Wyobraźcie sobie, że macie takiego kolegę… specyficznego, miłośnika eksploracji i dolnośląskich tajemnic…. Tak zaczyna się gra w chwilę po tym, gdy po zmroku dotrzecie na opuszczony fort. Co dalej? Poszukiwanie kolejnych podpowiedzi, eksponatów, łącznie wątków składających się we wskazówki, pokazujące dalszą drogę… Mroczne kazamaty, tajemnicze korytarze, kryjące niebezpieczne znaleziska. Gra na forcie to rewelacyjna przygoda na wieczór. W podstawowej wersji proponujemy ją dla grupy do 15 osób, ale mamy także opcję dla grupy szkolnej do 30 osób. Potrzebujecie: – porządnych butów! Teren fortecznych ruin nie wybacza kiepskiego obuwia, – latarek – oraz zamówienia gry minimum na tydzień przed przyjazdem Gra zaczyna się, gdy o umówionej godzinie zgłosicie się do Halli, tam otrzymujecie plan oraz instrukcje, jak dotrzeć na Fort…. Drużyna: Grać może wspólnie od 2 do kilkunastu osób. Czas: Gra powinna zmieścić się w około godzinie + dotarcie na fort to zazwyczaj ok. 20 minut x2 Miejsce: Jeden z pobliskich fortów Twierdzy Srebrnogórskiej. Zamówienie: Aby zrealizować grę, potrzebujemy Waszego zamówienia nie później niż na tydzień przed grą! (niestety na ostatnią chwilę się nie da). Koszt obejmuje całość gry niezależnie od liczby osób.

Łuk to jeden z najstarszych rodzajów broni, jakie opanował człowiek. Od prehistorii, przez czasy starożytne, długo po tym, jak wynaleziono broń prochową, łuk był skutecznym narzędziem polowań i walki. Używamy łuków laminatowych – czyli sklejanych z wielu warstw drewna i tworzywa, wykonanych na dwóch historycznych pierwowzorach: – DŁUGI ŁUK – zwany czasem „angielskim”, broń angielskiej i walijskiej piechoty okresu średniowiecza – ŁUK REFLEKSYJNY – przybył do Europy ze wschodu wraz z plemionami koczowników. Krótszy, wygodny do walki konnej, o charakterystycznym łamanym kształcie. STATYCZNIE, DYNAMICZNIE I KONTAKTOWO Łucznictwo może mieć formę strzelania do tarczy, ale równie dobrze może to być dynamiczna i pełna emocji strzelanka. Do tej ostatniej używamy strzał z pacyną na końcu, a uczestnicy chronią twarz specjalnymi maskami. Strzelanie do tarcz zresztą również może mieć różną postać – na celność, na skupienie (trafienie wielu strzał w możliwie najmniejszy obszar), na czas czy też do wahadła. W przygotowaniu mamy także tor łuczniczy do strzelania w marszu. ZAJĘCIA, KTÓRE PROWADZIMY: NAUKA STRZELANIA Z ŁUKÓW – zaczynamy od postawy strzeleckiej, nauki celowania (łuki tradycyjne nie mają przyrządów celowniczych) i prostego strzelania do tarczy. TURNIEJ ŁUCZNICZY – konkurs strzelania z łuków tradycyjnych, dla najlepszych dyplomy na papierze ozdobnym z lakową pieczęcią. Dla zwycięzcy – upominek. BITWA ŁUCZNIKÓW – starcie kontaktowe strzelców, uzbrojonych w specjalne strzały zabezpieczone gumową pacyną. Strzelcy używają lekkich (max 12 kg naciągu) łuków, są wyposażeni w maski ochronne (podobnie jak przy np. paintballu). W bitwie bierze udział kilku (2-6) strzelców, którzy korzystając z różnych osłon terenowych muszą wyeliminować przeciwników. Zabawa daje uczestnikom mnóstwo adrenaliny i świetną zabawę 🙂

Łuk to jeden z najstarszych rodzajów broni, jakie opanował człowiek. Od prehistorii, przez czasy starożytne, długo po tym, jak wynaleziono broń prochową, łuk był skutecznym narzędziem polowań i walki. Używamy łuków laminatowych – czyli sklejanych z wielu warstw drewna i tworzywa, wykonanych na dwóch historycznych pierwowzorach: – DŁUGI ŁUK – zwany czasem „angielskim”, broń angielskiej i walijskiej piechoty okresu średniowiecza – ŁUK REFLEKSYJNY – przybył do Europy ze wschodu wraz z plemionami koczowników. Krótszy, wygodny do walki konnej, o charakterystycznym łamanym kształcie. STATYCZNIE, DYNAMICZNIE I KONTAKTOWO Łucznictwo może mieć formę strzelania do tarczy, ale równie dobrze może to być dynamiczna i pełna emocji strzelanka. Do tej ostatniej używamy strzał z pacyną na końcu, a uczestnicy chronią twarz specjalnymi maskami. Strzelanie do tarcz zresztą również może mieć różną postać – na celność, na skupienie (trafienie wielu strzał w możliwie najmniejszy obszar), na czas czy też do wahadła. W przygotowaniu mamy także tor łuczniczy do strzelania w marszu. ZAJĘCIA, KTÓRE PROWADZIMY: NAUKA STRZELANIA Z ŁUKÓW – zaczynamy od postawy strzeleckiej, nauki celowania (łuki tradycyjne nie mają przyrządów celowniczych) i prostego strzelania do tarczy. TURNIEJ ŁUCZNICZY – konkurs strzelania z łuków tradycyjnych, dla najlepszych dyplomy na papierze ozdobnym z lakową pieczęcią. Dla zwycięzcy – upominek. BITWA ŁUCZNIKÓW – starcie kontaktowe strzelców, uzbrojonych w specjalne strzały zabezpieczone gumową pacyną. Strzelcy używają lekkich (max 12 kg naciągu) łuków, są wyposażeni w maski ochronne (podobnie jak przy np. paintballu). W bitwie bierze udział kilku (2-6) strzelców, którzy korzystając z różnych osłon terenowych muszą wyeliminować przeciwników. Zabawa daje uczestnikom mnóstwo adrenaliny i świetną zabawę 🙂

Poznanie bliżej okresu wczesnego średniowiecza to sięgnięcie do samych korzeni współczesnej wspólnoty europejskiej, ale także okazja do przyjrzenia się wzorom i archetypom, z których pełnymi garściami czerpie dzisiejsza kultura masowa. Pojęcia związane z kulturą Wikingów czy dawnych Słowian są obecne we współczesności. Kim był Thor i dlaczego w komiksach dzierży młot? Co to swarzyca? Czym są runy? Co to właściwie jest wiking? Dotknięcie przeszłości, doświadczenie przejścia między epokami i kulturami, możliwość „wcielenia się” w dawnego woja, rzemieślnika – to coś, czego możecie doświadczyć dzięki naszym zajęciom. Zajęcia prowadzą osoby z grupy rekonstrukcji historycznej „Villsvin Hird” w strojach będących replikami ubiorów z okresu X i XI wieku. Zajęcia te znaleźć można w składzie wycieczek, imprez integracyjnych i obozów organizowanych przez „Kortunal”. Program średniowieczny realizujemy w naszej bazie noclegowej, Warowni – to obiekt stylizowany na średniowieczną osadę, z centralnym budynkiem halli i palisadą. Zajęcia wymagają minimalnego wysiłku fizycznego, nie więcej niż podczas typowych gier zespołowych, zaś najgorsze, co podczas nich grozi, to sporadycznie siniak lub otarcie. JAKIE ZAJĘCIA PROWADZIMY „ŻYWA HISTORIA” – krótka prelekcja na temat rekonstrukcji wczesnego średniowiecza, połączona z prezentacją replik sprzętów, ubiorów i uzbrojenia. W trakcie zajęć istnieje możliwość założenia zrekonstruowanego stroju Słowianina lub Wikinga sprzed 1000 lat 🙂 Treść prelekcji dostosowujemy do wieku uczestników, ich poziomu wiedzy oraz zainteresowania tematem. To nie jest obowiązkowa lekcja historii, tylko prezentacja pasji rekonstrukcyjnej 🙂 WARSZTATY WOJOWNIKÓW: prezentacja UZBROJENIA wczesnośredniowiecznego wojownika – kolczuga, hełm, miecz, tarcza, topór etc. Możliwość przymierzenia ekwipunku BITWA – kilkuosobowe drużyny „Wikingów” i „Słowian” zmierzą się w krótkiej walce bronią bezpieczną, wzorowaną na typowych dla wczesnego średniowiecza elementach uzbrojenia zaczepnego (miecz + tarcza, topór, długi topór, włócznia) RZUTY WŁÓCZNIĄ do celu RZUTY TOPORKIEM BOJOWYM do celu WARSZTATY HISTORYCZNEGO RZEMIOSŁA: NAUKA TKANIA – wspólne lub indywidualne wykonywanie ozdobnego wełnianego pasa (krajki), który będzie można po powrocie zawiesić w klasie jako pamiątkę. DAWNE PISMO – Każdy uczestnik będzie mógł wypisać swoje imię prawdziwym ptasim piórem na czerpanym papierze oraz wykonać samodzielnie tabliczkę (skóra utwardzana w wosku lub drewno), na której wyryje zapisane runicznie swoje imię lub symbol. KULINARIA – wspólne wykonywanie i pieczenie podpłomyków, które będą częścią kolacji przy ognisku NAUKA ROZPALANIA OGNIA ZA POMOCĄ KRZESIWA – tradycyjny sposób rozpalania ognia przy użyciu krzemienia, stali i „hubki” TWORZENIE ŚWIEC – z plastrów naturalnej węzy wosku pszczelego BARWIERSTWO – na ognisku, posługując się roślinami i prostą chemią (sól, ocet) barwimy na różne kolory kawałki naturalnych tkanin (wełna, len).