Trójmiasto + Zamek w Malborku

Z dniem 1 stycznia 1961 r. gospodarzem obiektu stało się nowo utworzone Muzeum Zamkowe, będące placówką centralną, podległą bezpośrednio Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie. Jest to wielodziałowe muzeum typu historyczno-artystycznego, którego organizacja podporządkowana została głownie sprawom odbudowy, zagospodarowania i właściwego utrzymania zamku. Równolegle do tych prac Muzeum prowadzi również działalność naukową w zakresie archeologii Dolnego Powiśla oraz historii sztuki i kultury Prus Królewskich, głównie w oparciu o posiadane zbiory. Gromadzenie, zabezpieczanie, naukowe opracowanie i udostępnianie dzieł dawnej i współczesnej sztuki to kolejne istotne zadania malborskiej placówki. U progu swej działalności Muzeum dysponowało jedynie tymi obiektami z dawnych zbiorów zamkowych, które ocalały z pożogi wojennej i fali szabrowników po 1945 r. Obok detali architektonicznych były to nieliczne eksponaty rzeźby średniowiecznej i mebli pseudogotyckich z końca XIX w. Obecnie w ogólnej liczbie ponad 40 tysięcy muzealiów mieszczą się tak cenne zbiory, jak np. zaliczana do największych w Europie kolekcja średniowiecznych elementów architektonicznych, unikatowy w skali światowej zbiór artystycznych wyrobów z bursztynu, efektowny zestaw dawnej broni i uzbrojenia, czy nawiązująca do historycznych mennic malborskich bogata kolekcja numizmatów. Efektem włączania się Muzeum w nurt europejskiego życia kulturalnego były organizowane od początku lat sześćdziesiątych XX wieku Międzynarodowe Biennale Ekslibrisu Współczesnego, wprowadzające zamek w orbitę wysokiej rangi światowej twórczości artystycznej. Kontynuowane do dziś stało się już najstarszą cykliczną imprezą artystyczną w Polsce i najpoważniejszą manifestacją tej dziedziny grafiki na świecie. Szerokiego rozgłosu przyczyniają Muzeum w dużej mierze liczne wystawy arcydzieł bursztynowych za granicą; w ostatnich latach były one eksponowane w czołowych muzeach Niemiec, Wielkiej Brytanii, Finlandii, Szwecji, USA i Japonii.

Westerplatte, miejsce-symbol wybuchu II wojny światowej, ma niezwykle interesującą historię. Obszar półwyspu, a także jego przeznaczenie, przez wiele lat ulegały licznym przekształceniom. Teren pełnił nie tylko funkcje militarne, kojarzone najbardziej z okresem funkcjonowania Wojskowej Składnicy Tranzytowej, ale również wypoczynkowe. Współcześnie na Westerplatte następują zmiany związane z powstawaniem muzeum plenerowego.

Akwarium Gdyńskie jest częścią Morskiego Instytutu Rybackiego – Państwowego Instytutu Badawczego. Naszą misją jest prezentowanie gatunków zwierząt wodnych z całego świata, a także przekazywanie wiedzy o środowisku wodnym. Akwarium Gdyńskie to dość nietypowy ogród zoologiczny, którego wszyscy podopieczni związani są ze środowiskiem wodnym, a cała powierzchnia zamknięta jest w bryle jednego budynku. Jednak pomimo tej wyjątkowości Akwarium spełnia wszystkie funkcje współczesnego zoo, podejmując działania na rzecz ochrony zwierząt, propagując idee ochrony przyrody, prowadząc szeroko pojętą edukację ekologiczną oraz badania naukowe. Według Światowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) jednym z najważniejszych czynników odpowiedzialnych za zanikanie różnorodności biologicznej na Ziemi jest nadmierna eksploatacja gatunków przez człowieka. Na początku lat 70. powołano do życia specjalne porozumienie międzynarodowe, nazwane Konwencją o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, czyli z angielskiego „Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora” – CITES. Akwarium stanowi schronienie dla zwierząt z list CITES. Niektóre z nich pochodzą z nielegalnych transportów zatrzymanych w Polsce przez celników. Większość gatunków CITES w Akwarium pochodzi z załącznika II.

ercem Muzeum jest wystawa główna, zajmująca powierzchnię ponad 5 tys. m2, co czyni ją jedną z największych wystaw prezentowanych przez muzea historyczne na świecie. Zlokalizowana jest 14 metrów pod ziemią. To opowieść o tragicznym doświadczeniu II wojny światowej, o jej genezie i skutkach, o ofiarach i sprawcach, o bohaterach i zwykłych ludziach. Ma przypominać lekcję historii, której nie wolno nam zapomnieć.

Europejskie Centrum Solidarności to nowoczesna instytucja kultury, która utrwala pamięć o naszym największym sukcesie obywatelskim – zwycięstwie Solidarności. Stanowi muzeum upamiętniające rewolucję Solidarności i upadek komunizmu w Europie, ale też ośrodek edukacyjny, centrum badawczo-naukowe, archiwum, bibliotekę i mediatekę. A wreszcie przestrzeń publiczną, miejsce spotkań obywateli, którzy czują się odpowiedzialni za rozwój demokracji: strefę praktykowania solidarności i obywatelskości. Wierzymy, że z doświadczenia Sierpnia ’80 możemy również dziś czerpać energię społeczną, a w dziedzictwie Solidarności wciąż bije źródło ożywczych dla Europy idei. Cieszymy się, że w tym miejscu jesteśmy razem – Europejczycy, Polacy, mieszkańcy Pomorza i wszyscy, którzy czują się związani z etosem Solidarności. Wierzę, że nieraz będziemy się spotykać w Europejskim Centrum Solidarności w Gdańsku.